برای رهامم

شعری که این روزا برات می خونم و تو هم دوستش داری عشقم

پسرم،

برگ گلم

غنچه خوشرنگ دلم

دست خود را حلقه کن بر گردنم

خنده زن بر چشم های خسته ام

عشق تو آواز صبح زندگیست

مهر تو آغاز لطف و بندگیست

سر گذار بر شانه های مادرت

بوسه زن بر گونه های زرد من

خانه ام سبز از صدای شاد توست

مادرت مست از نوازش های توست

اشکهای سرد خود را پاک کن

گرمی قلب مرا با جان خود دمساز کن

گوش بسپار با لالای حزین مادرت

خوش بخواب

دیده من تا سحر، فانوس گرم و روشن است